Antonio García Teijeiro
Cuns saltos moi elegantes
un cabalo branco branco
galopa polos teus ollos
mentres te atopas chorando.
E nas bágoas que verques
un cabalo branco branco
vai convertendo en escuma
cada un dos teus recantos.
E galopa que galopa
mollado o cabalo branco
desde os teus ollos marróns
ó meu rostro vai chegando.
No teu corazón de nena
que trae o cabalo branco
deixo caer dous biquiños
para apagar tanto pranto.
Co seu galope lixeiro
un cabalo branco branco
deixoute cabo de min
e esvaeceu galopando.
